| cwelina93 |
| Administrator |
|
| |
| Dołączył: 23 Wrz 2005 |
| Posty: 23 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
|
|
 |
|
 |
|
OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA JAMNIKA
SYLWETKA: niski, krótkonożny o wydłużonej i zwartej sylwetce, silnej muskulaturze. Głowa noszona śmiało, niemal "wyzywająco", o inteligentnym wyrazie. Nie może mieć sylwetki łasicy lub ograniczonej ruchomości.
GŁOWA: długa i zwężająca się, z mocną szczęką. Nieznaczna krawędź czołowa przechodząca w szlachetnie uformowany grzbiet nosa. Łuki nadoczne wyraźnie zaznaczone. Chrząstka nosowa i koniec nosa długi i wąski. Kącik warg lekko zaznaczony.
PYSK: dający się szeroko rozwierać, "rozcięty" aż poza oczy. Uzębienie mocne, żuchwa silna. Kły mocne i ściśle zachodzące na siebie. Zgryz kleszczowy lub nożycowy.
NOS: zazwyczaj czarny. U jasno- lub brązowo ubarwionych psów może być brązowy. Nozdrza rozwarte.
OCZY: średniej wielkości, owalne i ustawione ukośnie. Zazwyczaj w odcieniach brązowego.
USZY: osadzone wysoko i daleko z tyłu, szerokie i zaokrąglone, przednią krawędzią przylegające do policzka. Nie pofałdowane, ruchliwe.
SZYJA: dość długa, muskularna, sucha, bez fałdów skórnych tworzących podgardle. Łagodnie wygięta w karku, noszona swobodnie i wysoko.
SIERŚĆ: gęsta, gładka i mocna. Wszystkie maści z wyjątkiem białej i jednolicie czarnej są dopuszczalne.
KOŃCZYNY PRZEDNIE: łopatka długa i ukośnie nastawiona, o twardym umięśnieniu, mocno przylegająca do klatki piersiowej. Ramię takiej długości jak łopatka, ustawione do niej pod kątem prostym, o mocnej kości i silnym umięśnieniu, przylegające do żeber. Łokcie położone w nieco bliższej odległości od siebie niż łopatki. Łapy twarde i dobrze wysklepione, z mocnymi opuszkami. Palce ściśle zwarte, wyraźnie wysklepione, z mocnymi pazurami i elastycznymi opuszkami. Z pięciu pazurów, cztery dotykają ziemi.
KOŃCZYNY TYLNE: Miednica nie za krótka, dość silnie rozwinięta, położona nieco ukośnie. Uda silne, dość długie, ustawione pod kątem prostym do miednicy. Pośladki zaokrąglone. Kolana szerokie i mocne. Podudzia krótkie, ustawione pod kątem prostym do uda, silnie umięśnione. Staw skokowy szeroki o silnie zaznaczonej pięcie. Śródstopie długie, ruchliwe w stosunku do podudzia, nieco wygięte ku przodowi. Łapa wsparta na podłożu całą podeszwą. Cztery zwarte i ładnie wysklepione palce, jak u łap przednich. Pazurki krótkie. Kończyny tylne oglądane z tyłu są zupełnie proste.
TUŁÓW: długi grzbiet z bardzo lekkim spadkiem w ramionach i wzniesieniem nad lędźwiami. Przód muskularny, zwarty, głęboki, długi i szeroki. Kłąb wysoki i długi. Mostek silnie zaznaczony. Klatka piersiowa pojemna, zapewniająca dużo miejsca na serce i płuca. Zad silnie umięśniony i okrągły.
OGON: osadzony na wysokości kręgosłupa i delikatnie zwężający się ku końcowi.
Opracowane z pomocą książki Lubomira Smyczyńskiego "Psy, rasy i wychowanie"
PORTRET SZCZENIAKA
Szczeniak jamnika bardzo przypomina psa dorosłego, chociaż jego szata nie nabrała jeszcze pełnego koloru, a sierść (we wszystkich odmianach) jest krótka. Szorstkowłosy nie powinien mieć zbyt obfitego futerka (zwłaszcza w okolicy brwi i wąsów), typowego dla psa dojrzałego. Czasem spotyka się szczeniaki miniaturowe pochodzące od rodziców standardowej wielkości, a odwrotna sytuacja zdarza się bardzo rzadko.
OGÓLNE WIADOMOŚCI
Jamniki
Wzorzec wpisany do rejestru FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna) pod liczbą 148b.
Jamniki zdobyły ogromną popularność na całym świecie (poza swoją ojczyzną - RFN i NRD, dzisiaj Niemcy), szczególnie zaś w Szwecji, gdzie licznie występują. Dawniej używano ich do polowań na lisy, króliki oraz borsuki. Małe wielkości i podłużne ciało pozwalały jamniczkom na ściganie zwierzyny pod ziemią. Pod względem usposobienia jamniorek jest podobny do posokowca bawarskiego, wyglądem przypomina krótkonożnego psa gończego. Należy do grupy psów użytkowych, jednak najczęściej jamniki są trzymane jako psy pokojowe. Jamnik ma średnio wyczulony nos. Podczas, gdy człowiek ma 5 mln komórek węchowych, owczarek niemiecki - 220 mln, jamnik ma "zaledwie" 125 mln komórek węchowych. Jamniki dzielimy na trzy podstawowe grupy w zależności od rodzaju sierści: krótkowłose, szorstkowłose i długowłose. Każda z tych odmian występuje w trzech rozmiarach: standardowym, miniaturowym i króliczym. Najwięcej jest kolejno (dane z 1997 r.): szorstkowłosy standard (2000<), krótkowłosy standard (1500<), długowłosy standard (1000<), krótkowłosy miniaturka, długowłosy króliczy, szorstkowłosy króliczy, krótkowłosy króliczy (48 osobników). Brak danych o 2 pozostałych miniaturkach.
ROZMIAR
WAGA: Żaden jamnik nie powinien ważyć więcej niż 12 kg. Norma dla standardowego jamnika wynosi 6,5-9 kg, dla miniaturki do 4,5 kg, dla jamniczka króliczego do 3,5 kg.
WYSOKOŚĆ: Wzrost jamnika standardowego nie powinien przekroczyć 27-30 cm, miniaturki 16-20 cm. Jamnik króliczy nie ma określonego wzrostu.
OBWÓD KLATKI PIERSIOWEJ: Mierzony w wieku 15 miesięcy; dla jamnika króliczego powinien wynosić nie więcej niż 30 cm, miniaturowego - 35 cm, standardowego może być wyższy.
No więc ogólnie jamniki dożywają ok. 12-16 lat. Czyli jak kupisz sobie jamnika gdy będziesz miał 6 latek, to możliwe, że będziesz z nim żył do ukończenia matury (przez ciebie a nie jamnika  .
Jamników, a w ogóle wszystkich szczeniaków, nie należy oddzielać od matki, póki nie skończą 6-8 tygodni. Dopiero po tym czasie można przynieść psa do domu. Wcześniejsze odłączenie spowoduje, że szczeniaczek będzie piszczał, bał się, tęsknił, a nawet nie jadł.
Dalej trening. Już od pierwszych dni mieszkania z nami, jamniczek musi wiedzieć, kto w chacie rządzi. Jeśli będziemy pozwalać mu spać w łóżku, nosić go, itp. to pies na pewno, w późniejszym wieku, dalej będzie chciał spać z nami. A noszenie siedmiokilowej kluski na pewno nie jest fajne .
Trening właściwy (komendy) można zacząć ok. 6 miesiąca życia psa.
Należy też pamiętać, że młodym psom wypadają ząbki (ok. 4 miesiąca życia). Toteż nie zostawiajmy butów i innych cennych dla nas rzeczy w zasięgu wzroku psa, jeśli nie chcemy mieć podziurawionych ząbkami ciuchów. W zamian dajmy psu mocną zabawką lub grubą, dużą kość do gryzienia. Może to być również zaschnięta bułka
PRZYDATNOŚĆ
Jamnik to pies  ceniony łowca, słusznie lubiany jako czujny pies domowy i luksusowy. Uzdolniony myśliwsko, za opiekę odpłaca się przemiłym przywiązaniem do właściciela. Dosyć niepodatny na tresurę, wiele razy należy powtarzać komendy, nie tresowany staje się panem domu. Będzie bardzo zadowolony, gdy każemy mu aportować . Lubi kopać - może pomóc na budowie ;D. Jeśli mieszkasz w domu z ogrodem, masz codziennie trochę czasu dla psa, a nie stać cię na 2 kg mięsa dziennie (dla psa) - kup jamniczka!
Pamiętaj!
"Stajesz się odpowiedzialny na zawsze za to, co oswoiłeś" ("Mały Książę")
IMIENINY
>>JAMNIKI<<
-krótkowłose:
*królicze - 15 października
*miniaturowe - 23 stycznia
*standardowe - 17 grudnia
-szorstkowłose:
*królicze - 13 listopada
*miniaturowe - 19 marca
*standardowe - 11 lutego
-długowłose:
*królicze - 4 maja
*miniaturowe - 3 października
*standardowe - 15 maja
według miesięcznika"Mój Pies"
Czy wiesz, że...
...w Polsce jest miejscowość Jamnik (w okolicy Wadowic).
...co roku w Krakowie organizowany jest Marsz Jamników z ich właścicielami.
...dawno temu jamniki miały stojące uszy.
...pierwszy jamnik pojawił na wystawie w 1883 roku.
...jamnik ma wiele innych nazw: Dachshund, Teckel, Dackel, Taks.
...jamniki tworzą oddzielną grupę psów (czwartą)
...jamnikami nazywamy też podłużne magnetofony oraz małe, lecz długie torebki :
JAMNIK SZORSTKOWŁOSY - potomek terierów, krzyżówka teriera z jamnikiem krótkowłosym. Niełatwo daje się wywieść w pole. Chętnie używany do polować. Najbardziej ruchliwy, samodzielny i uparty z wszystkich jamników.
JAMNIK KRÓTKOWŁOSY - najbardziej znany, choć nie najpopularniejszy z jamników. Jest esencją jamnika - czujny i odważny. Bardzo typowy jamnik . Figlarny, przyjazny, żywotny i zabawny.
JAMNIK DŁUGOWŁOSY - krzyżówka jamnika krótkowłosego i spaniela. Powściągliwy i łagodny.
Aby jamnik mógł mieć dowód osobisty i jeździć na wystawy musi spełniać pewne kryteria. A oto i one:
-OBWÓD KLATKI PIERSIOWEJ (mierzony w wieku 15 miesięcy) dla jamnika króliczego wynosi do 30cm; dla miniaturowego do 35cm; wyższy dla standardowego.
-WAGA: standardowy od 6.5 do 7kg, max. 9kg; miniaturowy do 4kg; a króliczy do 3,5kg.
-TUŁÓW: długi, z wysokim długim kłębem, klatka piersiowa owalna, szeroka i długa, grzbiet prosty, uda krótkie i szerokie.
-SYLWETKA: Wydłużona, pies niski, krótkonogi, z silną muskularną i wyciągniętą do przodu głową.
-GŁOWA: wydłużona, sucha, równomiernie zwężająca się w kierunku rufy; kufa, długa i wąska.
-USZY: osadzone wysoko, umiarkowanie duże, ruchliwe, przednią krawędzią przylegające do policzka.
-OGON: osadzony na tej samej wysokości co linia grzbietu, gruby u nasady i równomiernie zwężający się ku końcowi, niezbyt wysoko noszony.
-SZATA:
*u jamnika krótkowłosego:
-sierść krótka, lśniąca, łatwo przylegająca;
*u jamnika szorstkowłosego:
-sierść gęsta i przylegająca, włos sztywny, twardy, z wyjątkiem kufy, brwi i uszu;
*u jamnika długowłosego:
-lśniąca, miękka, jedwabista, długa.
-UMASZCZENIE: może być dosłownie każde OPRÓCZ:
*jednolicie czarnego
*jednolicie białego
Aby jamniczek mógł mieć rodowód, jego rodzice też muszą go posiadać!!!
PIELĘGNACJA
Każdy jamnik potrzebuje odpowiedniej pielęgnacji. Oto standardowe sposoby czyszczenia różnych odmian jamnika:
- jamnik krótkowłosy (gładkowłosy) - czasami wystarczy pogłaskać psa, aby pozbyć się np. rzepa . Mimo tego powinno się go od czasu do czasu pogłaskać specjalną rękawicą przeznaczoną dla psów o krótkiej sierści.
- jamnik szorstkowłosy - często szczotkować psa, aby nie dopuścić do zmierzwienia się sierści. Okrywa zewnętrzna musi być trymowana lub obcinana co 3-4 miesiące, a potem kąpana lub strzyżona co 6-8 tygodni.
- jamnik długowłosy - Kąpiele nie powinny być częste. Należy raz w tygodniu szczotkować długą szatę grzebieniem i szczotką z włosia.
Wszystkim jamnikom po przyjściu ze spaceru powinno się:
- w słoneczny, letni dzień - przetrzeć wilgotną szmatką spody łapek.
- w deszczowy, błotnisty dzień - wrzucić jamnika do wanny z prysznicem i umyć wszystkie łapki i brzuch, później wystarczy psa wytrzeć ręcznikiem i zostawić do wyschnięcia w mieszkaniu (bez przeciągu!)
- w zimie - wytrzeć łapki i brzuszek mokrą szmatką z uwagi na posypywanie ulic solą i piaskiem
Uszy
W miarę gromadzenia się w nich woskowiny, należy czyścić uszka jamnika preparatami dostępnymi w sklepach zoologicznych. Należy też wyrywać włosy rosnące w przewodzie słuchowym, aby zapewnić uchu dobrą wentylację.
Kiełki
W razie ataku kamienia nazębnego na biedne jamnicze ząbki, należy zaprowadzić psa do weterynarza. Psi lekarz usunie złośliwe bakterie. Profilaktycznie należy psu czyścić ząbki specjalną szczotką i pastą przeznaczoną dla psów (pasty mają mięsne smaki i są dostępne w niektórych sklepach zoologicznych i u lekarzy weterynarii). Jako alternatywę dla past można podawać psu kości (nie w nadmiarze!!! Tylko cielęce lub wołowe! Drobiowe są cienkie i mogą ugrzęznąć w przełyku lub między ząbkami powodując ból) lub kościo-gryzaki czyszczące "Rask".
Spacery
Jamnik powinien być codziennie wyprowadzany na co najmniej godzinny spacer. Powinien mieć wtedy okazję do wybiegania się. Nie powinien jednak skakać, "prosić" i schodzić po schodach.
Zdjęcie Opis Cena But zrobiony ze skóry lub innych jadalnych części. Można go kupić w różnych rozmiarach od ok. 7cm do 50cm. Gryzaki mięsne, nie kolorowane. Różne smaki. Okrągłe gryzaki w różnych kolorach. Można kupować pojedynczo lub pakowane . Gryzaki mięsne kolorowane. Różne smaki.
Zdjęcie Opis Cena Grzebień o rzadko rozstawionych zębach, odpowiedni do czesania jamników długowłosych Szczotka do czesania jamników szorstko- lub długowłosych, zęby nie mogą być ostro zakończone! Szczotka j.w., w innej formie. Szczotka do czesania jamników szorstkowłosych, posiada tępo zakończone bolce, mogą być zgięte. Trymer - służy do trymowania, czyli usuwania martwych włosów z podszycia sierści psa, nadaje sztywny włos. Sierść trymuje się tylko jamnikom szorstkowłosym. Rękawica gumowa dla jamników krótkowłosych. Szampon dla psów. Szczotka do psich kiełków. Pasta do psich kiełków. Obcinacz do pazurów, pazurki odcina się psom, gdy nie ścierają ich sobie na spacerach i utrudniają chodzenie.
Zdjęcie Opis Cena Kaganiec koszykowy. Kaganiec koszykowy metalowy. Obroża skórzana z identyfikatorem Obroża łańcuszkowa. Smycz automatyczna ok. 5m. Smycz parciana 2m Smycz skórzana 1m Smycz skórzana Smycz parciana, kolorowa, szeroka. Drewniany koziołek do aportowania. Różne wagi.
Zdjęcie Opis Cena Gumowy jeżyk z tępymi gumowymi kolcami. Piszczący lub nie. Gumowe ringo. Różne wielkości. Skórzana piłka, stylizowana na baseballową. Gumowa piłka. Różne rozmiary. Trójwymiarowe trójkątne kółko do aportowania. Gruby sznurek z piłką pośrodku. Do zabawy w "przeciąganie liny". Cieńszy sznurek z węzłem pośrodku. Do zabawy w "przeciąganie liny". Sznurek z sztucznego tworzywa ze sznurkową kulką na jednym końcu. Sznurek z sztucznego tworzywa z plastikową kulką na jednym końcu. Sterylizowana cielęca kość do gryzienia. Sterylizowana wydrążona cielęca kość do gryzienia. Gumowa lub skórzana kość. Gumowe kości, nie mogą być puste w środku!!!
djęcie Opis Cena Stalowa miska z gumowanym podłożem Chatka dla zwierzaka, z gąbki i materiału. Tabliczka ostrzegająca.
WADY JAMNIKA KRÓTKOWŁOSEGO:
- czarna maść bez podpalania, biała maść bez podpalania lub rozległe podpalanie - włos zbyt delikatny, cienki, brak sierści na końcach uszu, łysiny w innych częściach ciała, zbyt gruba i zbyt obfita sierść w całości - "szczotka" na ogonie, całkowity lub częściowy brak włosów na ogonku
WADY JAMNIKA SZORSTKOWŁOSEGO:
- włosy miękkie - bez względu na część ciała lub długie, odstające we wszystkie strony albo lokowate czy faliste - "chorągiew" na ogonie
WADY JAMNIKA DŁUGOWŁOSEGO:
- zbyt obfite, równomiernie długie owłosienie całego ciała (!), włosy kędzierzawe lub najeżone, brak "chorągwi" na ogonie, włosy silnie rozdzielone na grzbiecie albo za długie na palcach
WADY MAŁE, WYKLUCZAJĄCE OCENĘ "DOSKONAŁY":
- źle osadzone uszy, odstające, spiczaste lub pofalowane
- krawędź czołowa zbyt mocno zaznaczona
- pysk za ostry, słaby
- uzębienie ponosówkowe
- głowa za szeroka, krótka
- oczy wyłupiaste albo jasne u szarych i łaciatych jamników, nie dość ciemne u inaczej umaszczonych jamników
- szyja krótka albo z fałdami skórnymi
- włos zbyt delikatny lub za cienki
- masa ponad 9 kg
WADY WYKLUCZAJĄCE OCENĘ WYŻSZĄ NIŻ "DOBRY":
- budowa wątła
- wysokonożność lub nadmierna niskonożność
- tułów wiszący na łopatkach
- chód ociężały, niezgrabny, kołyszący się
- palce skierowane na stronę wewnętrzną lub silnie na zewnątrz albo niezwarte
- grzbiet łękowy, karpiowaty, wyższy z tyłu niż z przodu
- klatka piersiowa za słaba
- słabo rozwinięte lędźwia
- kończyny przednie lub tylne źle ukątowane
- postawa krowia lub beczkowata
- oczy jasne u innych odmian niż szare i łaciate
- złe owłosienie
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE STARTOWANIE W WYSTAWIE I POSIADANIE RODOWODU.
KRYTERIA OGÓLNE: typ psa zbyt ciężkiego albo zbyt delikatnego.
SYLWETKA: sylwetka łasicy, ograniczona ruchomość, bardzo luźne łopatki
GŁOWA: odbiegająca wyglądem od typowej głowy jamniczka - długiej, wąskiej, ze słabo zaznaczonym stopem.
KLATKA PIERSIOWA: za krótka lub znacznie zdeformowana.
PRZEGUBY: zgrubiałe, kręgi ogonowe złamane, skrzywione lub źle rozwinięte, krótka miednica
ŁAPY: złamania nadgarstka.
SZATA: jednolicie czarna lub biała.
INNE: brak jednego jądra, wnętrostwo, przodozgryz szczęki górnej lub dolnej.
CHARAKTER: nerwowość lub agresywność uniemożliwiająca zbadanie stanu uzębienia, czy innych szczegółów anatomicznych.
CHOROBY
Oto choroby, do których jamniki mają skłonności, czyli choroby w szczególnym stopniu dotykające rasę jamników. Kliknij na nazwę choroby, a uzyskasz jej opis.
- Niedowład jamników (problemy z kręgosłupem)
- Otyłość
- Cukrzyca
- Nużyca (zapalenie skóry)
Na podstawie książki "Gdy zachoruje pies" Petera Teichmanna
"Gwidon"
Seria komiksów rysowana przez Sławomira Kiełbusa. Wydawana po jednym czteroobrazkowym komiksie w Angorce - dziecięcym dodatku do tygodnika Angora. Bohaterem tych komiksów jest Gwidon. Jednak my skupimy się na Fuksie - psie Gwidona. Fuks to przykładowej długości jamnik z loczkiem w kształcie znaku zapytania na łbie. Jamnik (jeśli występuje) zawsze śmiesznie kończy komix. Najczęściej jednak Fuks występuje, kiedy chodzi ze swoim panem na spacerki.
Fuks z Gwidonem
"Nimby" ("Not In My BackYard")
"Not In My BackYard" czyli w skrócie "NIMBY" to wspaniały komiks stworzony przez Dale'a Taylora o zwierzakach, które miał okazję obserwować na co dzień. Bohaterami jest grupa zwierząt, z których każde uważa się za gwiazdę programu i każde ma na swój sposób rację. Występuje w nim też jamnik Oskar
Tłumaczenie: "Ta wiewiórka ma zdecydowanie za dużo wolnego czasu..."
Jamniki to psy wymagające konsekwentnego prowadzenia od szczenięcia. Mają dominującą naturę i jeśli nie zostaną odpowiednio wychowane, w przyszłości mogą sprawiać właścicielom wiele kłopotów.
Wychowanie psa to nie próba sił mająca wykazać kto jest lepszy: pies czy właściciel. Nie ma powodów, aby uciekać się do przemocy. Właściwe wychowanie psa powinno opierać się na wzajemnym szacunku i zrozumieniu. Najkrócej mówiąc, jest to sztuka stymulowania właściwych zachowań, przez stosowanie odpowiednio dobranych nagród.
Już od pierwszych dni mieszkania z nami, jamniczek musi wiedzieć, kto w domu rządzi. Łatwo przyzwyczajać malucha do pewnych zachować, działając na zasadzie skojarzeń. Kiedy widzimy, że piesek ma zamiar usiąść, można wprowadzić komendę "siad". Oczywiste jest, że taki maluch nie będzie wiedział, czego od niego wymagamy, ale taka "tresura w zabawie" na pewno pomoże psu w późniejszym treningu właściwym. Na tym etapie zwalczamy niepożądane zachowania smakołykami i ostrym tonem głosu.
Rozważmy taką sytuację: pies siedzi na kanapie, nam się to nie podoba. Są dwa wyjścia: "kopniemy" (nie dosłownie psa z kanapy lub zachęcimy go smakołykiem do zejścia. O ileż lepiej na psa wpłynie drugie zachowanie - przynajmniej pies nie będzie się nas bał.
Stosujemy tylko cztery rodzaje kar: odosobnienie, ostry ton głosu, ignorowanie oraz pistolet wodny. Nie ma potrzeby bicia, czy znącania się nad psem, bedzie się on tylko bał.
ODOSOBNIENIE - większość psów chce przebywać z człowiekiem i odosobnienie jest dla niego dotkliwą karą. Jeżeli pies zachowuje się niewłaściwie, zamknij go w osobnym pomieszczeniu. Izolacja nie powinna trwać długo, ale psa można wypuścić dopiero, kiedy się uspokoi i przestanie protestować
IGNOROWANIE - psy, tak jak i ludzie, nie chcą, aby je ignorowano. Po paru minutach należy "zauważyć" psa i pobawić się z nim przez chwilkę.
OSTRY TON - nie mylić z podniesionym głosem! Psy nie lubią, gdy mówi się do nich podniesionym tonem. Intuicyjnie wyczuwają, że coś jest nie w porządku. Psy lepiej reagują na niskie tony! Karząc psa przyjmij dominującą, groźną postawę.
PISTOLET WODNY - chłodny strumień wody wzmocni działanie komendy słownej (skuteczny, gdy pies robi coś niewłaściwego)
Trening właściwy (komendy) można zacząć ok. 6 miesiąca życia psa.
Każda lekcja powinna być przyjemnością dla ciebie i dla psa.
Na początku trenujemy psa w domu (w cichym miejscu, mając nad nim pełną kontrolę), w miarę postępów można przenieść się w miejsce bardziej ruchliwe, wtedy pies może się nauczyć reagować na komendy w każdych warunkach. Nigdy nie wprowadzaj komend, których nie potrafisz wyegzekwować. Każdą lekcję kończ miłym akcentem (zabawą, głaskaniem, smakołykiem).
Trening należy przeprowadzać przed karmieniem, aby pies był rozbudzony i głodny. Lekcje powinny odbywać się dwa razy dziennie po 15 minut. Należy przerwać trening, kiedy pies nie może się skoncentrować. Po kilku dniach zredukuj częstotliwość nagród innych niż słowne. Pies szybko nauczy sie reagować tylko na słowa.
TRENING TO NIE SPACER!
Pies potrzebuje spacerów i czasu na zabawę, również z innymi psami.
Nie znając psiej natury popełnia sie u kontaktach z czworonogami wiele błędów, chociażby ten opisany poniżej, a czyniony wyjątkowo często.
Pies broni swojego pożywienia przed towarzyszami należącymi do jego gatunku (a za pewną formę towarzysza gatunkowego pies uważa człowieka), jednak osobnikom o wyższej randze społecznej pies musi bez walki oddać nawet najlepszy kąsek. Może oczywiście popyskować trochę pod nosem, ale w żadnym wypadku nie wolno mu atakować.
Ludzie często uważają, że najzupełniej normalne jest, gdy ich własny pies, obgryzając kość, straszliwie na nich warczy spod stołu, a zdarza się, że chapnie zbyt blisko pojawiającą się rękę. Nieraz właściciel usprawiedliwia psa: "no, przecież on broni swojej kości". I tutaj właśnie pojawia się błąd. Jeżeli pies uważa swojego właściciela za osobnika wyższego rangą, nie może bronić przed nim kości! Naturalnie będzie tego próbował, a jeżeli właściciel nie zareaguje, pies uzna, że z tą jego wyższą rangą coś jest nie tak. Będzie wtedy próbował albo obalić prymat właściciela i w innych sytuacjach badź popadnie w pewnego rodzaju zamieszanie, nie mogąc zrozumieć, dlaczego jego przywódca zachowuje się tak nietypowo. Innymi słowy, pobłażając psu w takiej sytuacji, z pewnością nie czynimy nic dobrego ani sobie, ani psu. Oczywiście nie znaczy to, że mamy psu kość odbierać i sami się nią na oczach psa delektować (choć to byłoby właśnie naturalne) - wystarczy, że kość na chwilę odbierzemy, a potem ją z powrotem oddamy. Nie należy robić tego zbyt często; psi przywódcy stada także nie wyrywają swym towarzyszom każdego kęsa. Jednak pies musi wiedzieć, że człowiek jest pierwszy w kolejce do kości.
Bardzo często można zaobserwować, czy to w zabawie dwóch psów, czy w bezpośrednich kontaktach ze swoim ulubieńcem, jak pies "podaje łapę". Nawet zupełnie niewyszkolony pies, którego nikt nie uczył tej czynności, chcąc coś osiągnąć nieraz w geście proszącym podaje łapę. W kontaktach z człowiekiem najczęściej chodzi wtedy o wywołanie działań pielęgnacyjnych, takich jak głaskanie czy drapanie.
Gest ten wywodzi się od ruchów łap szczeniąt podczas jedzenia (chodzi tu o szczenięta starsze, które już ssą na stojąco i, stojąc jedną z przednich łap na ziemi, drugą uciskają sutki matki). Ten gest pojawia się także przy okazji proszenia matki lub ojca o jedzenie. Młode unoszą przednią łapkę w błagalnym geście, który ma wymóc na dorosłym osobniku oddanie przyniesionego pokarmu.
Jeśli więc pies podchodzi do człowieka i podnosi łapę, chcąc wyżebrać smakołyk, wcale nie oznacza to, że jest genialny i umie "podać łapkę" bez wcześniejszej tresury.
Większość psów otrzymując zasłużona burę podnosi łapkę w geści uspokojenia. Podnoszenie łapki wyraża wtedy uległość, ale uległość przyjazną, a nie sparaliżowaną lękiem. Można to porównać do gestu dziecka, które coś przeskrobawszy gramoli sie ojcu na kolana, cmoka w policzek i mamrocze do ucha, że już nie będzie.
Niewłaściwa nagroda
Głaskanie po głowie jest gestem typowo dominacyjnym i nie może być odczytane jako nagroda. W nagrodę głaszczemy psa po grzbiecie i bokach.
Zbyt wiele zabawek
Gdy pies ma za dużo zabawek łatwo dochodzi do wniosku, że wolno mu gryźć absolutnie wszystko. Zostaw mu najwyżej trzy zabawki różniące się od przedmiotów codziennego użytku.
Kilka psów
Tylko profesjonalny treser może układać kilka psów jednocześnie bez obawy popełnienia błędów. Ty lepiej układaj zawsze jednego psa poza zasięgiem wzroku pozostałych.
Kara nie w porę
Karz psa tylko wtedy, gdy złapiesz go na gorącym uczynku. Inaczej nigdy nie zrozumie, o co ci chodzi.
Bezsensowne kary
Nie ma sensu wsadzać psiego pyszczka do kałuży. I tak nie zrozumie o co chodzi; będzie się tylko bał.
Utrwalanie złych nawyków
Właściwe stosowanie nagród to najlepszy sposób utrwalania właściwych zachowań; nigdy nie nagradzaj psa za złe zachowanie (m.in. żebractwo przy stole)
Podawanie jedzenia
Pies musi nauczyć się, że ludzie jedzą pierwsi, ponieważ stoją wyżej w hierarchii stada. Nie ulegajmy piskom zwierzęcia.
Przepuszczanie psa w drzwiach
Psy zawsze próbują przepychać się przez drzwi. Nie możemy do tego dopuścić, jeżeli chcemy cieszyć się autorytetem przewodnika.
Niszczycielstwo
Nigdy nie dawaj psu starych ubrań czy butów do zabawy, bo szybko dojdzie do wniosku, że wszystko w zasięgu jego zębów nadaje się do gryzienia. Psy nie rozróżniają starych i nowych rzeczy.
Krzyczenie na psa
Psy mają bardzo wyczulony słuch. Lepiej przemówi do nich nawet szept niż krzyk.
Zdezorientowany pies
Kiedy chcemy psa ukarać słownie, musimy stosować jedną, groźną tonację. Niekiedy rozbawi nas sposób w jaki pies zrobił coś źle. Jednak nie można dezorientować psa mówiąc żartobliwym tonem i chcąc w ten sposób go poruszyć.
Praktyczne zastosowania jamnika:
Odkurzacz
Podnóżek
Froterka
Dywanik
Maskotka (przytulanka)
Towarzysz porannego joggingu
HISTORIA STWORZENIA ŚWIATA Z PUNKTU WIDZENIA JAMNIKA
1. Pierwszego dnia Bóg stworzył Jamnika.
2. Drugiego dnia Bóg stworzył człowieka, żeby rozpieszczał Jamnika.
3. Trzeciego dnia Bóg stworzył wszystkie zwierzęta, aby Jamnik miał za czym biegać.
4. Czwartego dnia Bóg stworzył pracę, żeby człowiek wychodził regularnie z domu, a Jamnik mógł swobodnie po nim buszować.
5. Piątego dnia Bóg stworzył piłkę tenisową, żeby Jamnik mógł ją aportować albo i nie.
6. Szóstego dnia Bóg stworzył weterynarza, żeby Jamnik był zdrowy, a człowiek ubogi.
7. Siódmego dnia Bóg chciał odpocząć, ale musiał wziąć Jamnika na spacer. |
|
